Welkom op mijn blog.
Mijn naam is Lisse en ik ben een laatstejaars studente aan de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven.
Tijdens de periode van 12 februari 2012 tot en met 5 juni 2012 verblijf ik in het prachtige Suriname voor mijn buitenlandse stage te vervolledigen.
Ik hoop jullie tijdens deze periode te plezieren met mijn verhalen. Nyanprei (Geniet ervan in het Sranan Tongo's)!

donderdag 17 mei 2012

Juf Lisse is terug!

Beste blogvolgers

Ik heb jullie heel wat te vertellen omdat ik terug (bijna) een weekje stage gegeven heb. Nu vieren ze alle feestdagen in Suriname en elke cultuur viert de feestdag mee van een andere cultuur. Toch vierden ze vandaag geen Hemelvaart? Leg dat eens uit aan een slimme mens…

Deze week heb ik terug les gegeven en ik voelde mij als herboren. Iedereen was opgetogen over mijn terugkomst zowel de leerlingen als de leerkrachten. De leerlingen dachten dat ik al lang terug in België was maar dat was natuurlijk niet waar. Deze week heb ik 16 uur les gegeven en volwaardig mee gefunctioneerd als leerkracht in het team door onder andere vervanglessen te houden of mee te helpen bij projecten. Natuurlijk moest ik de directie op de hoogte brengen van mijn terugkomst. De directeur meneer Niamut heeft mij honderduit verteld over het onderwijs in Suriname en alle problemen die zich hier voordoen. Zo heeft hij mij verteld dat er een gebrek is aan leermiddelen. Alsof ik dat nog niet gemerkt had? Na een les breng ik de atlassen van klas A naar klas B en van klas B naar klas C. continu lopen de leerlingen en ik rond met atlassen en wandkaarten. Ook als er stoelen tekort zijn, halen we die gewoon eventjes uit een andere klas en zetten we die na het lesuur mooi terug. Ik vind het een verrijkende ervaring dat ik dit gebrek aan leermiddelen kan ervaren maar er moet toch dringend een hervorming komen. De onderwijskansen van de leerlingen komen hierdoor in het gedrang en dit bepaalt natuurlijk mede de resultaten van hen.


Mijn leerkracht, juf Revales, is een schatje! Ze is zo lief en eerlijk. Ze zei me vandaag dat ze mij ontzettend hard ging missen. We hebben een T-shirt in de leraarskamer gelegd zodat de leerkrachten iets kunnen noteren als aandenken. Mijn leerkracht heeft (tot nu toe) een van de mooiste tekstjes geschreven. Ik weet het niet precies vanbuiten maar wat me wel onmiddellijk opviel waren de hartjes die ze getekend had en het zinnetje: “Ik heb heel veel van jou bijgeleerd.” Dat vind ik een van de mooiste complimentjes dat ze mij kan geven. We hebben van elkaar ontzettend veel geleerd en ik ben blij dat ik mijn doel voor internationalisering bereikt heb. Ik heb geprobeerd om de onderwijsstijl van België een klein beetje te integreren en dat is me aardig gelukt. Alle (!!) herhalingslessen die mijn leerkracht volgend jaar gaat geven, zijn door mij gemaakt. Zo ook heb ik ervoor gezorgd dat haar werkbundeltjes verbeterd zijn. Tenslotte heb ik er ook voor gezorgd dat ze extra werkbundeltjes ter beschikking heeft over de leerstof die ze nog niet had. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost maar ik ben heel blij met het resultaat.
Hieronder kan je een collage zien waar mijn leerkracht op staat. Ik heb haar vandaag een cadeautje gegeven als bedanking. Ze was super blij en ook de andere leerkrachten waren opgetogen over mijn geste. Zoals je ziet waren twee leerkrachten mijn mentor haar nieuwe oorbelletjes aan het insteken terwijl zijzelf haar armbandje aan het aandoen was. Ik vind dit één van de leukste foto’s van Suriname. Ik ga nog heel vaak terugdenken aan dit leuke moment.



Nu ga ik nog een week een half lesgeven en dan op 2 juni ga ik afscheid moeten nemen van mijn stageschool MULO Kerklaan. Vandaag ben ik tot het besef gekomen dat ik hen allemaal ontzettend hard ga missen. Daarom heb ik mijn leerlingen gevraagd om op de foto te gaan met mij. Er was een leerling die aandrong om met hem op de foto te gaan. Het zijn allemaal schatjes en ik weet dat ik op 2 juni waarschijnlijk wel een traantje ga wegpinken.


De juf van Spaans en mijn mentor willen heel graag met mij naar de bioscoop. Voor hen is dit iets speciaals en ik ben blij dat ze mij meegevraagd hebben. Ze hebben me bijna gesmeekt om contact te houden met hen. Mijn mentor zei dat ze mij in haar hart gesloten had. Wees gerust, ze zitten er bij mij ook in hoor! Soms denk ik wel eens: “Pfff, was ik maar thuis!” maar als ik echt heel goed nadenk is het hier zeker zo slecht niet en de vriendschap die je van de leerkrachten krijgt is verbazingwekkend.

Maar nu ga ik jullie spijtig genoeg moeten laten met mijn verhalen omdat ik nog een beetje voor school ga werken. De lesvoorbereidingen zijn bijna allemaal gemaakt en dan kan het uitvoeren beginnen. De komende weken ga ik het nog heel druk hebben om alles klaar te krijgen maar we gaan er voor en dan bereiken we meer dan we denken. De eindspurt is bijna ingezet want binnen exact 19 dagen ben ik terug in België.

Aan iedereen in België: “Ik wens jullie een zalige nachtrust toe en een gelukkige Hemelvaart!”

Liefs
Juf Lisse





1 opmerking:

  1. Juf Lisse !
    Je bent een held, zo hard dat jij daar werkt voor school :-)
    Echt chique dat die leerkracht daar al jouw werk gaat gebruiken, dat is gewoon al een INNOVEREND PROJECT op zich.

    Jaja ik denk dat er vele thuisblijvers zijn die een eenvoudigere stage achter de rug hebben als jij.. Al is het maar omdat in België net iets meer leermiddelen aanwezig zijn. Nog veel succes VDM !

    BeantwoordenVerwijderen