Beste blogvolgers
“Suriname met zijn eigenheden en eigenaardigheden.” Dat is de zin waar ik mijn allereerste blogberichtje mee geeindigd ben en waar ik nu mijn laatste berichtje mee begin. Gedurende 16 weken ben ik in Suriname geweest als internationalisering. Ik heb geprobeerd om, zoveel mogelijk, een meerwaarde te betekenen voor mijn stageschool MULO Kerklaan. Een meerwaarde voor het onderwijs kon ik niet betekenen want één persoon bouwt namelijk geen nieuwe stad. Toch ben ik blij met het resultaat dat ik heb kunnen verwezenlijken. Gedurende deze 16 weken heb ik 10 weken stage gelopen en heb ik 3 weken vakantie genomen tijdens de paasvakantie. De overige weken heb ik mij nuttig bezig gehouden met projecten en taken. Zoals u misschien merkt, heb ik hier zeker niet stilgezeten, buiten de tijd dat mijn bezoek hier was natuurlijk dan heb ik eventjes de nodige tijd genomen.
Ik blik terug op een lesstage van 57 uren observatie, meer dan 10 uur invallessen, enkele keren helpen in de kantine, begeleiden van enkele projectdagen en natuurlijk het allerbelangrijkste: 122 uur les geven! Deze ervaring is er één om nooit meer te vergeten. Toen ik afscheid nam van mijn leerlingen, zaten ze met open mond mij aan te gapen. “Gaat u echt weg juf Lisse??!!” Vol verbazing zaten ze mij verbijsterd aan te kijken omdat het al zo vanzelfsprekend was dat ik op school rondliep. De leerlingen hebben dan ook 10 weken intensief samengewerkt met mij. In totaal heb ik in 13 verschillende klassen lesgegeven: 1A, 1B, 1C, 2A, 2B, 2C, 2D, A3 (1), A3 (2), B3 (1), B3 (2), A4 (1) en B4 (1). Ik ben dus met heel veel leeftijdsgroepen en niveauverschillen in contact gekomen. Elke leeftijdsgroep heeft zijn eigen specialiteiten. De eerste jaartjes waren de schattige kindjes waaraan ik zeestromen, vulkanisme en zwampen en ritsen heb mogen geven. Zij waren altijd heel enthousiast en hebben er mede voor gezorgd dat ik een fantastische evaluatie heb gekregen van mevrouw Patricia Tjeeuw-A-Jin, mijn begeleidster van de universiteit, voor mijn examenles over vulkanisme.
De (b)engeltjes van de 2e klas hebben iets minder les gekregen van mij dan de andere klassen. Met hen heb volgende onderwerpen behandeld: klimaat van Suriname en klimaat algemeen. Tijdens deze lessen heb ik mijn mentor alles over klimaat bijgeleerd omdat ze hierover geen kennis had.
Met de leerlingen van de derde klas vond ik het aangenaam samenwerken. Ze zijn zelfstandig genoeg om een oefening alleen te maken en toch nog kinds genoeg om je nodig te hebben, als je begrijpt wat ik bedoel? In deze klassen heb ik veel onderwerpen gegeven: herhalingsles Brazilië, herhalingsles Latijns-Amerika, Caraibisch gebied en Noord-Amerika.
De leerlingen van de 4e klas, namen een hele open houding aan waardoor ik veel les kon geven met humor. De leerlingen konden hier goed mee overweg en waren dan ook onmiddellijk terug stil als ik dit wou. In deze klassen heb ik vooral geprobeerd om alle leerstof, die ze al gezien hadden bij juf Revales, op een leuke manier te herhalen.
Elke leeftijdsgroep heeft zijn positieve- en negatieve punten en het is een hele belevenis geweest om als toekomstig leerkracht hierop te mogen inspelen.
Elke stageles heb ik met veel zorg uitgewerkt. Zo heb ik veel tekeningen op bord gehangen die ik de avond ervoor zat te knutselen. Ook heb ik de leerlingen een paar keer de kans gegeven om in het computerlokaal te werken en heb ik ervoor gezorgd dat alle repetities in volledige transparantie opgesteld waren zodat de leerlingen niet voor onverwachte situaties kwamen te staan.
Ik heb samen met mevrouw Revales een oudercontact mogen bijwonen waardoor ik wel echt het gevoel heb dat ik volwaardig heb gefunctioneerd als leerkracht. De directie kon altijd beroep doen op mij om in een bepaalde klas in te vallen en omdat ik in zoveel klassen tegelijkertijd les gaf, kon ik natuurlijk telkens verder gaan met de leerstof aardrijkskunde waardoor er geen tijdverlies was!
Ik ben, om heel eerlijk te zijn, bijzonder fier op mijn prestatie in de stageschool MULO Kerklaan. Van de leerkracht Spaans, mijn mentor en mijn begeleidster van het IOL heb ik allemaal cadeautjes gekregen als bedanking, wat heel veel betekent voor mij. Als mijn prestatie niet goed zou geweest zijn, zouden ze mij ook niet in “de bloemetjes” gezet hebben.
Tijdens mijn verblijf heb ik drie weekjes vakantie genomen om het land te bezichtigen. Iets wat logisch is als je voor leerkracht biologie en aardrijkskunde studeert. Dan zou het misschien een beetje absurd zijn om naar Zuid-Amerika af te reizen om dan enkel en alleen in de stad te blijven. Ik ben ten eerste naar Suriname gekomen om de verscheidenheid tussen de bevolkingsgroepen te bestuderen maar ook voor de fauna en flora. Ik ben heel blij dat ik enkele uitstapjes heb mogen maken, met mijn eigen familie, zodat ik in aanraking kwam met de natuur van Suriname. Hiervan heb ik heel veel bijgeleerd. Ik heb ook foto’s genomen die ik in de toekomst tijdens mijn eigen lessen kan gebruiken zoals geulerosie, vegetatie van het tropisch regenwoud, verschillende etnische groepen,…
Buiten mijn lesstage heb ik ook enkele projecten begeleid als keuzestage:
Ten eerste de huiswerkbegeleiding in het Christoforusinternaat waar ik in totaal 18 uur begeleiding heb gedaan. Hier deed men vooral beroep op mij omdat ik het vak biologie ook beheers en de leerlingen hiermee weinig vertrouwd waren. De leerlingen hadden nog nooit de fasen van de geboorte gezien op een tekeningetje laat staan dat ze de geboorte gezien hadden op een filmpje. Het was niet gemakkelijk om alles uit te leggen, zonder beeldmateriaal, maar het is me dan toch gelukt en het was fijn om te horen dat ze geslaagd waren op hun toetsen.
Ten tweede wil ik het graag hebben over mijn projectje actieve werkvormen waarin ik voor elke herhalingsles die juf Revales het komende schooljaar gaat houden, leuke werkvormen heb uitgewerkt zoals een taboewoordenspel, kruiswoordraadsel, woordzoeker, quiz, collage,… Ik heb alles duidelijk omschreven met richtlijnen voor mijn mentor en de leerlingenblaadjes uitgewerkt zodat deze onmiddellijk afgedrukt en gebruikt kunnen worden. Ik ben blij dat ik mijn mentor heb kunnen helpen in het maken van deze lessen, omdat ze zelf niet zo sterk in haar schoenen staat qua computerkennis, en daar kon ik innoverend in optreden. Buiten dit projectje heb ik nog enkele werkbundeltjes gemaakt voor mijn leerkracht om te gebruiken in de toekomst. Het bundeltje over cultuur en ontwikkeling vond ik het moeilijkste om te maken omdat ik, voor het werkbundeltje te maken, niet veel kennis had over bevolkingsgroepen. Dankzij dit werkbundeltje ben ik wel veel wijzer geworden.
Ook heb ik als derde projectje een scanner geïnstalleerde in het computerlokaal. Sommige leerkrachten kenden het fenomeen inscannen niet. Ze knipten uit hun mooie boeken de prentjes die ze nodig hadden en kleefden deze op hun toetsenblaadjes. Daar heb ik, dankzij de scanner, een einde aan gemaakt zodat de leerkrachten niet langer hun materiaal moeten beschadigen.
Als laatste “projectje” heb ik heel veel geholpen met de begeleiding bij het project “Samen leven doe je zo”. Op elk moment dat ik beschikbaar was, heb ik het leerkrachtenteam ondersteund. Zo ben ik mee geweest naar Parima en Palulu en heb ik de culturele ochtenden telkens helpen begeleiden. Ook tijdens de slotshow heb ik de handen uit de mouwen gestoken.
Wanneer ik vrije tijd had, ben ik enkele keren de stad Paramaribo gaan bezoeken. Een stadje waar de kloof tussen arm en rijk duidelijk zichtbaar is. Er staan hele mooie huizen maar er leven ook heel veel mensen op straat. Je wordt heel vaak aangesproken door een zwerver zonder geld en zonder huisvesting en telkens als ik zo’n man zie, breekt mijn hart. Deze week zag ik op televisie dat iemand een zwerver had gesneden met een mes omdat die man hem om eten had gevraagd en hij dat niet wou geven. Als je dat eten niet wilt geven, dan laat je hem gewoon met rust! Desnoods negeer je hem en loop je door maar een mes in iemands been steken omdat hij honger heeft? Dat gaat mijn petje te boven! Toen ik dit nieuwsbericht zag, merkte ik nogmaals duidelijk die kloof tussen arm en rijk op en dat is jammer om te zien als “rijke” toerist die er weinig aan kan veranderen.
Dankzij de taak van RZL die we moesten maken, ben ik heel veel te weten gekomen over de verschillende bevolkingsgroepen. Suriname is een land dat rijk is door zijn verscheidenheid aan etnische groepen. Het is heel mooi om te zien dat er geen/weinig discriminatie is omdat er een synagoge vlak naast een moskee gebouwd staat. Beide groepen leven harmonieus naast elkaar zonder elkaars geloof te verafschuwen. Zou België hier geen voorbeeld aan kunnen nemen?
Nu wil ik afsluiten met te zeggen dat elke student, die ooit op internationalisering wilt gaan, zeker naar Suriname moet komen! Het is een heel mooi land met een rijke cultuur en heel mooie natuur. Het is zeker de moeite waard om hiervoor 4 maanden het thuisfront te verlaten. Het thuisfront missen kan soms zwaar zijn maar als je uiteindelijk ziet wat je hier allemaal bereikt met je stagewerk, dan is dat het allemaal meer dan waard! Ik heb heel veel van de plaatselijke bevolking geleerd maar ook de bevolking (voornamelijk op school) hebben veel van mij geleerd en dat gevoel is onbeschrijfelijk!
Beste blogvolgers, ik wil jullie allemaal van harte danken om mijn avontuur op de voet te volgen door telkens mijn verhalen te lezen en mij te steunen indien nodig. Ik dank graag mevrouw Van Cauteren voor de begeleiding van deze internationalisering en natuurlijk dank ik mijn ouders ook voor hun morele steun op elk moment van de dag!
Met heel veel lieve groetjes
Lisse alias Juf Lisse!
zondag 3 juni 2012
donderdag 24 mei 2012
Snif snif snif...
Beste blogvolgers
Hier ben ik weer met meer weer… Of toch ook niet want het is de laatste tijd slecht weer in Suriname. Niet dat ik dat erg vind want ik heb het toch te druk met schoolwerk, om ervan te kunnen genieten, dus misschien is het eerder een geluk bij een ongeluk?
Het voorbije weekend zijn we gaan winkelen met de Spaanse juf van de stageschool. In principe waren onze plannen anders, want we zouden normaal gezien naar een natuurpark geweest zijn en dit leuke uitstapje afgesloten hebben met een zwempartijtje, maar zoals ik reeds zei waren de weergoden niet goed gezind. Vrouwen zullen altijd vrouwen blijven dus vonden we een super goed alternatief: shoppen! Een leerkracht op school had sinds kort een nieuwe handtas en nu mocht het toch lukken zeker dat ik deze handtas ook leuk vond? Diezelfde zaterdag was ik dus de trotse bezitter van een nieuwe handtas.
Zondag ben ik mijn innoverend project beginnen uitwerken. Elke dag stond ik op met Gerardus Mercator en elke avond ging hij ook met mij slapen, gezellig hoor zo'n companie. Continu spookte hij door mijn hoofd. Enkele dagen later was ik dan ook trots op het resultaat dat mijn IP volledig afgewerkt is.
Deze week heb ik naar goede gewoonte les gegeven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik mij rotgeamuseerd heb met mijn stageklassen. Ik vind het zalig om hier les te geven want alle mopjes die ik maak, vinden ze grappig. De mopjes van de leerlingen zijn soms op een laag pitje maar mijn goed hart geeft me dan toch de drijfveer om te lachen… Ik vind het echt een super toffe ervaring en ik ga er nog heel vaak aan terugdenken. Deze stageweek is bijna afgerond. Dit houdt in dat ik nog maar 3 dagen les mag geven volgende week. Ook hier viert men Pinksteren dus maandag en dinsdag hebben we vrijaf, dit wilt zeggen dat ik enkel woensdag, donderdag en vrijdag nog les mag geven. Tijdens de vrije dagen ga ik mijn taak van RZL volledig proberen afwerken. Weer een deadline op komst!
Het aftellen is nu echt wel begonnen alhoewel ik het met gemengde gevoelens ervaar. De ene keer ben ik blij dat ik naar huis mag maar de andere keer denk ik: “Lisse geniet nog met de volle teugen van de laatste 12 dagen want het zal sneller gedaan zijn dan je verwacht en je komt hier misschien nooit meer terug.” Met die ingesteldheid ga ik de komende 12 dagen nog in Suriname verblijven.
Dit weekend ben ik uitgenodigd om te logeren bij Suzy en haar kinderen. Ze hebben mij geinviteerd en ik vind dat super lief. Suzy is echt een hele goede vriendin geworden en ik ben blij dat ik mijn voorlaatste weekend bij hen mag doorbrengen. Op die manier kan je echt de Surinaamse mentaliteit voelen als je bij een “gastgezin” verblijft. Zaterdag gaan we met z’n allen naar Jeanine (kindje van Suzy) haar eerste taekwondo wedstrijd kijken en zondagochtend ga ik samen met Suzy naar de Chinese markt. Na al dat schoolwerk (2 weken een half aan een stuk) komt dit niet ongelegen. Ik ben blij dat ik nog 2 daagjes van Suriname mag genieten waarna ik volgende week nog een laatste spurt ga inzetten om al het schoolwerk klaar te krijgen. Als ik thuis ben ga ik nog enkele taken moeten maken maar het belangrijkste heb ik normaal gezien hier afgerond.
Beste bloggertjes, ik ga in mijn bedje kruipen want ik voel me al 2 daagjes ziek. Gisteren voelde ik mij doodziek en heb ik mij door de stagedag heen moeten sleuren maar het is mij toch gelukt en ik ben fier dat ik gaan “werken” ben. Vandaag was het al ietsje beter maar optimaal voel ik mij nog altijd niet dus kruip ik vandaag ook iets vroeger dan normaal in mijn bedje om morgen weer vol enthousiasme voor de klas te kunnen staan. Ik moet trouwens nog een eitje pellen met al die gebuisde leerlingetjes uit mijn tweede klassen. Van de 62 repetities die ik verbeterd heb, zijn er 30 leerlingen gebuisd. Ik dacht dat ik zot ging worden toen ik deze resultaten zag. Ik weet niet wat ze uitgestoken hebben maar zowel juf Revales als ik hebben echt ons best gedaan om de leerstof over het klimaat over te brengen maar het heeft dus niet gebaat. Mijn mentor vertelde mij wel dat de leerlingen over het algemeen elk jaar problemen hebbne met dit leerstofonderdeel...
PS: Ik ga met enkele vriendjes naar huis want ik heb mijn insectencollectie uitgebreid tot 3 diertjes onder andere: een kever, een kakkerlak en een cicade. Hopelijk mag ik deze meenemen in mijn koffer?
Dikke dikke kusjes
Lisse
Hier ben ik weer met meer weer… Of toch ook niet want het is de laatste tijd slecht weer in Suriname. Niet dat ik dat erg vind want ik heb het toch te druk met schoolwerk, om ervan te kunnen genieten, dus misschien is het eerder een geluk bij een ongeluk?
Het voorbije weekend zijn we gaan winkelen met de Spaanse juf van de stageschool. In principe waren onze plannen anders, want we zouden normaal gezien naar een natuurpark geweest zijn en dit leuke uitstapje afgesloten hebben met een zwempartijtje, maar zoals ik reeds zei waren de weergoden niet goed gezind. Vrouwen zullen altijd vrouwen blijven dus vonden we een super goed alternatief: shoppen! Een leerkracht op school had sinds kort een nieuwe handtas en nu mocht het toch lukken zeker dat ik deze handtas ook leuk vond? Diezelfde zaterdag was ik dus de trotse bezitter van een nieuwe handtas.
Zondag ben ik mijn innoverend project beginnen uitwerken. Elke dag stond ik op met Gerardus Mercator en elke avond ging hij ook met mij slapen, gezellig hoor zo'n companie. Continu spookte hij door mijn hoofd. Enkele dagen later was ik dan ook trots op het resultaat dat mijn IP volledig afgewerkt is.
Deze week heb ik naar goede gewoonte les gegeven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik mij rotgeamuseerd heb met mijn stageklassen. Ik vind het zalig om hier les te geven want alle mopjes die ik maak, vinden ze grappig. De mopjes van de leerlingen zijn soms op een laag pitje maar mijn goed hart geeft me dan toch de drijfveer om te lachen… Ik vind het echt een super toffe ervaring en ik ga er nog heel vaak aan terugdenken. Deze stageweek is bijna afgerond. Dit houdt in dat ik nog maar 3 dagen les mag geven volgende week. Ook hier viert men Pinksteren dus maandag en dinsdag hebben we vrijaf, dit wilt zeggen dat ik enkel woensdag, donderdag en vrijdag nog les mag geven. Tijdens de vrije dagen ga ik mijn taak van RZL volledig proberen afwerken. Weer een deadline op komst!
Het aftellen is nu echt wel begonnen alhoewel ik het met gemengde gevoelens ervaar. De ene keer ben ik blij dat ik naar huis mag maar de andere keer denk ik: “Lisse geniet nog met de volle teugen van de laatste 12 dagen want het zal sneller gedaan zijn dan je verwacht en je komt hier misschien nooit meer terug.” Met die ingesteldheid ga ik de komende 12 dagen nog in Suriname verblijven.
Dit weekend ben ik uitgenodigd om te logeren bij Suzy en haar kinderen. Ze hebben mij geinviteerd en ik vind dat super lief. Suzy is echt een hele goede vriendin geworden en ik ben blij dat ik mijn voorlaatste weekend bij hen mag doorbrengen. Op die manier kan je echt de Surinaamse mentaliteit voelen als je bij een “gastgezin” verblijft. Zaterdag gaan we met z’n allen naar Jeanine (kindje van Suzy) haar eerste taekwondo wedstrijd kijken en zondagochtend ga ik samen met Suzy naar de Chinese markt. Na al dat schoolwerk (2 weken een half aan een stuk) komt dit niet ongelegen. Ik ben blij dat ik nog 2 daagjes van Suriname mag genieten waarna ik volgende week nog een laatste spurt ga inzetten om al het schoolwerk klaar te krijgen. Als ik thuis ben ga ik nog enkele taken moeten maken maar het belangrijkste heb ik normaal gezien hier afgerond.
Beste bloggertjes, ik ga in mijn bedje kruipen want ik voel me al 2 daagjes ziek. Gisteren voelde ik mij doodziek en heb ik mij door de stagedag heen moeten sleuren maar het is mij toch gelukt en ik ben fier dat ik gaan “werken” ben. Vandaag was het al ietsje beter maar optimaal voel ik mij nog altijd niet dus kruip ik vandaag ook iets vroeger dan normaal in mijn bedje om morgen weer vol enthousiasme voor de klas te kunnen staan. Ik moet trouwens nog een eitje pellen met al die gebuisde leerlingetjes uit mijn tweede klassen. Van de 62 repetities die ik verbeterd heb, zijn er 30 leerlingen gebuisd. Ik dacht dat ik zot ging worden toen ik deze resultaten zag. Ik weet niet wat ze uitgestoken hebben maar zowel juf Revales als ik hebben echt ons best gedaan om de leerstof over het klimaat over te brengen maar het heeft dus niet gebaat. Mijn mentor vertelde mij wel dat de leerlingen over het algemeen elk jaar problemen hebbne met dit leerstofonderdeel...
PS: Ik ga met enkele vriendjes naar huis want ik heb mijn insectencollectie uitgebreid tot 3 diertjes onder andere: een kever, een kakkerlak en een cicade. Hopelijk mag ik deze meenemen in mijn koffer?
Dikke dikke kusjes
Lisse
donderdag 17 mei 2012
Juf Lisse is terug!
Beste blogvolgers
Ik heb jullie heel wat te vertellen omdat ik terug (bijna) een weekje stage gegeven heb. Nu vieren ze alle feestdagen in Suriname en elke cultuur viert de feestdag mee van een andere cultuur. Toch vierden ze vandaag geen Hemelvaart? Leg dat eens uit aan een slimme mens…
Deze week heb ik terug les gegeven en ik voelde mij als herboren. Iedereen was opgetogen over mijn terugkomst zowel de leerlingen als de leerkrachten. De leerlingen dachten dat ik al lang terug in België was maar dat was natuurlijk niet waar. Deze week heb ik 16 uur les gegeven en volwaardig mee gefunctioneerd als leerkracht in het team door onder andere vervanglessen te houden of mee te helpen bij projecten. Natuurlijk moest ik de directie op de hoogte brengen van mijn terugkomst. De directeur meneer Niamut heeft mij honderduit verteld over het onderwijs in Suriname en alle problemen die zich hier voordoen. Zo heeft hij mij verteld dat er een gebrek is aan leermiddelen. Alsof ik dat nog niet gemerkt had? Na een les breng ik de atlassen van klas A naar klas B en van klas B naar klas C. continu lopen de leerlingen en ik rond met atlassen en wandkaarten. Ook als er stoelen tekort zijn, halen we die gewoon eventjes uit een andere klas en zetten we die na het lesuur mooi terug. Ik vind het een verrijkende ervaring dat ik dit gebrek aan leermiddelen kan ervaren maar er moet toch dringend een hervorming komen. De onderwijskansen van de leerlingen komen hierdoor in het gedrang en dit bepaalt natuurlijk mede de resultaten van hen.
Mijn leerkracht, juf Revales, is een schatje! Ze is zo lief en eerlijk. Ze zei me vandaag dat ze mij ontzettend hard ging missen. We hebben een T-shirt in de leraarskamer gelegd zodat de leerkrachten iets kunnen noteren als aandenken. Mijn leerkracht heeft (tot nu toe) een van de mooiste tekstjes geschreven. Ik weet het niet precies vanbuiten maar wat me wel onmiddellijk opviel waren de hartjes die ze getekend had en het zinnetje: “Ik heb heel veel van jou bijgeleerd.” Dat vind ik een van de mooiste complimentjes dat ze mij kan geven. We hebben van elkaar ontzettend veel geleerd en ik ben blij dat ik mijn doel voor internationalisering bereikt heb. Ik heb geprobeerd om de onderwijsstijl van België een klein beetje te integreren en dat is me aardig gelukt. Alle (!!) herhalingslessen die mijn leerkracht volgend jaar gaat geven, zijn door mij gemaakt. Zo ook heb ik ervoor gezorgd dat haar werkbundeltjes verbeterd zijn. Tenslotte heb ik er ook voor gezorgd dat ze extra werkbundeltjes ter beschikking heeft over de leerstof die ze nog niet had. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost maar ik ben heel blij met het resultaat.
Hieronder kan je een collage zien waar mijn leerkracht op staat. Ik heb haar vandaag een cadeautje gegeven als bedanking. Ze was super blij en ook de andere leerkrachten waren opgetogen over mijn geste. Zoals je ziet waren twee leerkrachten mijn mentor haar nieuwe oorbelletjes aan het insteken terwijl zijzelf haar armbandje aan het aandoen was. Ik vind dit één van de leukste foto’s van Suriname. Ik ga nog heel vaak terugdenken aan dit leuke moment.
Nu ga ik nog een week een half lesgeven en dan op 2 juni ga ik afscheid moeten nemen van mijn stageschool MULO Kerklaan. Vandaag ben ik tot het besef gekomen dat ik hen allemaal ontzettend hard ga missen. Daarom heb ik mijn leerlingen gevraagd om op de foto te gaan met mij. Er was een leerling die aandrong om met hem op de foto te gaan. Het zijn allemaal schatjes en ik weet dat ik op 2 juni waarschijnlijk wel een traantje ga wegpinken.
De juf van Spaans en mijn mentor willen heel graag met mij naar de bioscoop. Voor hen is dit iets speciaals en ik ben blij dat ze mij meegevraagd hebben. Ze hebben me bijna gesmeekt om contact te houden met hen. Mijn mentor zei dat ze mij in haar hart gesloten had. Wees gerust, ze zitten er bij mij ook in hoor! Soms denk ik wel eens: “Pfff, was ik maar thuis!” maar als ik echt heel goed nadenk is het hier zeker zo slecht niet en de vriendschap die je van de leerkrachten krijgt is verbazingwekkend.
Maar nu ga ik jullie spijtig genoeg moeten laten met mijn verhalen omdat ik nog een beetje voor school ga werken. De lesvoorbereidingen zijn bijna allemaal gemaakt en dan kan het uitvoeren beginnen. De komende weken ga ik het nog heel druk hebben om alles klaar te krijgen maar we gaan er voor en dan bereiken we meer dan we denken. De eindspurt is bijna ingezet want binnen exact 19 dagen ben ik terug in België.
Aan iedereen in België: “Ik wens jullie een zalige nachtrust toe en een gelukkige Hemelvaart!”
Liefs
Juf Lisse
Ik heb jullie heel wat te vertellen omdat ik terug (bijna) een weekje stage gegeven heb. Nu vieren ze alle feestdagen in Suriname en elke cultuur viert de feestdag mee van een andere cultuur. Toch vierden ze vandaag geen Hemelvaart? Leg dat eens uit aan een slimme mens…
Deze week heb ik terug les gegeven en ik voelde mij als herboren. Iedereen was opgetogen over mijn terugkomst zowel de leerlingen als de leerkrachten. De leerlingen dachten dat ik al lang terug in België was maar dat was natuurlijk niet waar. Deze week heb ik 16 uur les gegeven en volwaardig mee gefunctioneerd als leerkracht in het team door onder andere vervanglessen te houden of mee te helpen bij projecten. Natuurlijk moest ik de directie op de hoogte brengen van mijn terugkomst. De directeur meneer Niamut heeft mij honderduit verteld over het onderwijs in Suriname en alle problemen die zich hier voordoen. Zo heeft hij mij verteld dat er een gebrek is aan leermiddelen. Alsof ik dat nog niet gemerkt had? Na een les breng ik de atlassen van klas A naar klas B en van klas B naar klas C. continu lopen de leerlingen en ik rond met atlassen en wandkaarten. Ook als er stoelen tekort zijn, halen we die gewoon eventjes uit een andere klas en zetten we die na het lesuur mooi terug. Ik vind het een verrijkende ervaring dat ik dit gebrek aan leermiddelen kan ervaren maar er moet toch dringend een hervorming komen. De onderwijskansen van de leerlingen komen hierdoor in het gedrang en dit bepaalt natuurlijk mede de resultaten van hen.
Mijn leerkracht, juf Revales, is een schatje! Ze is zo lief en eerlijk. Ze zei me vandaag dat ze mij ontzettend hard ging missen. We hebben een T-shirt in de leraarskamer gelegd zodat de leerkrachten iets kunnen noteren als aandenken. Mijn leerkracht heeft (tot nu toe) een van de mooiste tekstjes geschreven. Ik weet het niet precies vanbuiten maar wat me wel onmiddellijk opviel waren de hartjes die ze getekend had en het zinnetje: “Ik heb heel veel van jou bijgeleerd.” Dat vind ik een van de mooiste complimentjes dat ze mij kan geven. We hebben van elkaar ontzettend veel geleerd en ik ben blij dat ik mijn doel voor internationalisering bereikt heb. Ik heb geprobeerd om de onderwijsstijl van België een klein beetje te integreren en dat is me aardig gelukt. Alle (!!) herhalingslessen die mijn leerkracht volgend jaar gaat geven, zijn door mij gemaakt. Zo ook heb ik ervoor gezorgd dat haar werkbundeltjes verbeterd zijn. Tenslotte heb ik er ook voor gezorgd dat ze extra werkbundeltjes ter beschikking heeft over de leerstof die ze nog niet had. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost maar ik ben heel blij met het resultaat.
Hieronder kan je een collage zien waar mijn leerkracht op staat. Ik heb haar vandaag een cadeautje gegeven als bedanking. Ze was super blij en ook de andere leerkrachten waren opgetogen over mijn geste. Zoals je ziet waren twee leerkrachten mijn mentor haar nieuwe oorbelletjes aan het insteken terwijl zijzelf haar armbandje aan het aandoen was. Ik vind dit één van de leukste foto’s van Suriname. Ik ga nog heel vaak terugdenken aan dit leuke moment.
Nu ga ik nog een week een half lesgeven en dan op 2 juni ga ik afscheid moeten nemen van mijn stageschool MULO Kerklaan. Vandaag ben ik tot het besef gekomen dat ik hen allemaal ontzettend hard ga missen. Daarom heb ik mijn leerlingen gevraagd om op de foto te gaan met mij. Er was een leerling die aandrong om met hem op de foto te gaan. Het zijn allemaal schatjes en ik weet dat ik op 2 juni waarschijnlijk wel een traantje ga wegpinken.
De juf van Spaans en mijn mentor willen heel graag met mij naar de bioscoop. Voor hen is dit iets speciaals en ik ben blij dat ze mij meegevraagd hebben. Ze hebben me bijna gesmeekt om contact te houden met hen. Mijn mentor zei dat ze mij in haar hart gesloten had. Wees gerust, ze zitten er bij mij ook in hoor! Soms denk ik wel eens: “Pfff, was ik maar thuis!” maar als ik echt heel goed nadenk is het hier zeker zo slecht niet en de vriendschap die je van de leerkrachten krijgt is verbazingwekkend.
Maar nu ga ik jullie spijtig genoeg moeten laten met mijn verhalen omdat ik nog een beetje voor school ga werken. De lesvoorbereidingen zijn bijna allemaal gemaakt en dan kan het uitvoeren beginnen. De komende weken ga ik het nog heel druk hebben om alles klaar te krijgen maar we gaan er voor en dan bereiken we meer dan we denken. De eindspurt is bijna ingezet want binnen exact 19 dagen ben ik terug in België.
Aan iedereen in België: “Ik wens jullie een zalige nachtrust toe en een gelukkige Hemelvaart!”
Liefs
Juf Lisse
zondag 13 mei 2012
Stageperiode 2: Hoera!
Beste blogvolgers
De stageperiode is terug aangebroken en ik wil jullie nog eens op de hoogte brengen van wat er mij nog allemaal te doen staat de komende weken. Zoals jullie weten kom ik 5 juni naar huis en land ik 6 juni rond 7.30uur in Schiphol. Tot die tijd verblijf ik nog in het leuke Suriname en ga ik mij nog heel nuttig maken in mijn stageschool.
Mijn mentor miste mij al en ze wou heel graag dat ik terug kwam lesgeven. Ook de leerlingen vinden het super fijn dat ik terug kom. Volgende week begin ik aan mijn 2e stageperiode. Tot nu toe heb ik al 81 uur les gegeven, 27 uur geobserveerd, 20 uur huiswerkbegeleiding gegeven, heel veel uitstappen met school begeleid (Palulu, Leguanapark, Parima, culturele slotshow, culturele ochtenden over religie en cultuur) en een project over actieve werkvormen uitgewerkt.
Omdat ik de lat nog een beetje hoger wil leggen, ga ik nog 2 weken een half lesgeven (van de drie weken dat ik hier nog ben). Dit houdt in dat ik, op het einde van mijn verblijf, in totaal 118 uur les gegeven heb en 57 uur geobserveerd heb. De vrije uren die ik heb ga ik besteden door invallessen te verzorgen. Ik wil me zo nuttig mogelijk maken op de stageschool en dankzij mijn inzet zal ik hierin wel slagen, hoop ik. Als ik mijn stage bekijk merk ik dat ik in Suriname woon gedurende 16 weken en dat ik van die 16 weken minstens 10 weken stage heb gelopen. De overige 6 weken zijn ingevuld geweest door 3 weken paasvakantie en 2 weken observatie. Dat wilt dus zeggen dat ik 1 weekje vrij heb genomen om bij te benen met de gezamelijke taken zoals leesopdracht RZL en basiscompetenties.
Door deze nieuwe stageperiode weet ik weer heel goed wat ik allemaal moet doen. Lesvoorbereidingen uitwerken, werkvormen maken, herhalingslessen verzorgen, invallessen houden, meehelpen in de kantine, taken voor RZL maken en natuurlijk moet mijn IP ook nog gestalte krijgen in een mooi verzorgd portfolio. In de voormiddag hou ik mij dus uitsluitend bezig met mijn stageschool MULO Kerklaan en in de namiddag/avond ga ik mijn tijd besteden aan extra taken van school.
De meeste mensen zeggen: “Mooie liedjes duren niet lang.” En daarmee bedoelen ze dan dat de vrije tijd zijn einde kent maar ik vind dit niet erg omdat ik op internationalisering ben vertrokken om mijn steentje bij te dragen aan de onderwijscultuur van Suriname en tot hiertoe ben ik daar goed in geslaagd.
Ik ga zeker volgende week nog een blogberichtje posten zodat jullie op de hoogte zijn van mijn stageactiviteiten en zodat jullie kunnen meegenieten van mijn avonturen in de stageschool MULO Kerklaan.
Veel lieve groetjes
Lisse
De stageperiode is terug aangebroken en ik wil jullie nog eens op de hoogte brengen van wat er mij nog allemaal te doen staat de komende weken. Zoals jullie weten kom ik 5 juni naar huis en land ik 6 juni rond 7.30uur in Schiphol. Tot die tijd verblijf ik nog in het leuke Suriname en ga ik mij nog heel nuttig maken in mijn stageschool.
Mijn mentor miste mij al en ze wou heel graag dat ik terug kwam lesgeven. Ook de leerlingen vinden het super fijn dat ik terug kom. Volgende week begin ik aan mijn 2e stageperiode. Tot nu toe heb ik al 81 uur les gegeven, 27 uur geobserveerd, 20 uur huiswerkbegeleiding gegeven, heel veel uitstappen met school begeleid (Palulu, Leguanapark, Parima, culturele slotshow, culturele ochtenden over religie en cultuur) en een project over actieve werkvormen uitgewerkt.
Omdat ik de lat nog een beetje hoger wil leggen, ga ik nog 2 weken een half lesgeven (van de drie weken dat ik hier nog ben). Dit houdt in dat ik, op het einde van mijn verblijf, in totaal 118 uur les gegeven heb en 57 uur geobserveerd heb. De vrije uren die ik heb ga ik besteden door invallessen te verzorgen. Ik wil me zo nuttig mogelijk maken op de stageschool en dankzij mijn inzet zal ik hierin wel slagen, hoop ik. Als ik mijn stage bekijk merk ik dat ik in Suriname woon gedurende 16 weken en dat ik van die 16 weken minstens 10 weken stage heb gelopen. De overige 6 weken zijn ingevuld geweest door 3 weken paasvakantie en 2 weken observatie. Dat wilt dus zeggen dat ik 1 weekje vrij heb genomen om bij te benen met de gezamelijke taken zoals leesopdracht RZL en basiscompetenties.
Door deze nieuwe stageperiode weet ik weer heel goed wat ik allemaal moet doen. Lesvoorbereidingen uitwerken, werkvormen maken, herhalingslessen verzorgen, invallessen houden, meehelpen in de kantine, taken voor RZL maken en natuurlijk moet mijn IP ook nog gestalte krijgen in een mooi verzorgd portfolio. In de voormiddag hou ik mij dus uitsluitend bezig met mijn stageschool MULO Kerklaan en in de namiddag/avond ga ik mijn tijd besteden aan extra taken van school.
De meeste mensen zeggen: “Mooie liedjes duren niet lang.” En daarmee bedoelen ze dan dat de vrije tijd zijn einde kent maar ik vind dit niet erg omdat ik op internationalisering ben vertrokken om mijn steentje bij te dragen aan de onderwijscultuur van Suriname en tot hiertoe ben ik daar goed in geslaagd.
Ik ga zeker volgende week nog een blogberichtje posten zodat jullie op de hoogte zijn van mijn stageactiviteiten en zodat jullie kunnen meegenieten van mijn avonturen in de stageschool MULO Kerklaan.
Veel lieve groetjes
Lisse
donderdag 10 mei 2012
Time is money
Beste blogvolgers
Tussen alle taken door vind ik toch nog tijd om jullie op de hoogte te houden. De voorbije weken was het nog een wisselwerking tussen uitstapjes en schooltaken maar nu is het wel degelijk geëvolueerd tot schooltaken. De voorbije twee weken hebben heb ik niks anders gedaan dan voor school gewerkt en het resultaat mag er best zijn.
Donderdag 3 mei was ik de trotse bezitter van een project: “Actieve werkvormen aardrijkskunde”. Dit projectje heb ik uitgewerkt voor mijn Surinaamse mentor zodat ze de werkvormen kon gebruiken in haar klas. Tijdens de herhalingslessen krijgen de leerlingen dus iets meer voorgeschoteld dan enkel onderwijsleergesprek. Ik hoop dat de leerlingen het leuk vinden maar de reacties waren tot hier toe toch altijd heel positief. Mijn mentor zag mij vandaag op school en begon me spontaan te kussen en te omhelzen, wat een schatje!
Na de uitwerking van dat projectje, wat enige tijd in beslag nam want 12 actieve werkvormen doe je niet zomaar op 1 dag, heb ik mij volledig op het portfolio van de basiscompetenties gestort. Ook dit krijgt stilaan vorm en nu wordt het eens hoog tijd om terug stagelessen te geven. Ik miste mijn schooltje veel te erg en daarom ben ik hen vandaag een bezoekje gaan brengen. Iedereen was super blij om mij te zien en daarom heb ik besloten om nog enkele weken stage te lopen. Ik denk dat ik nog ongeveer 2,5 weken stage ga lopen zodat mijn urenaantal op (ongeveer!) 110 uur stage komt. Ik wil heel graag terugblikken op een internationalisering waarbij ik mij ten volle heb gegeven en waarop ik heel fier kan zijn. Wat ga ik dus nog allemaal doen? Ik ga voornamelijk nog stage lopen in de MULO school en ik ga nog 130 repetities (toetsen) verbeteren voor mijn mentor, lief he? Ik denk dat ik nu genoeg hooi op mijn vork genomen heb om de laatste dagen toe te komen en mij ten volle te kunnen bewijzen want daarvoor zijn we toch naar hier gekomen?
Nog 3 weken een half en we zijn alweer thuis. De tijd gaat snel… Als ik thuis kom ga ik jullie overspoelen met verhalen en met foto’s. Be prepared! Ik beloof jullie dat ik nog ga proberen om foto's op mijn blog te zetten maar ons internet is zo traag dat het uploaden niet fantastisch verloopt. Maar ik heb nu nog een uurtje tijd en ik ga het nu eens goed bekijken en hopelijk heb ik straks resultaat. Anders horen jullie zeker nog van mij!
Vele lieve groetjes en brassas (knuffels)
Lisse
Tussen alle taken door vind ik toch nog tijd om jullie op de hoogte te houden. De voorbije weken was het nog een wisselwerking tussen uitstapjes en schooltaken maar nu is het wel degelijk geëvolueerd tot schooltaken. De voorbije twee weken hebben heb ik niks anders gedaan dan voor school gewerkt en het resultaat mag er best zijn.
Donderdag 3 mei was ik de trotse bezitter van een project: “Actieve werkvormen aardrijkskunde”. Dit projectje heb ik uitgewerkt voor mijn Surinaamse mentor zodat ze de werkvormen kon gebruiken in haar klas. Tijdens de herhalingslessen krijgen de leerlingen dus iets meer voorgeschoteld dan enkel onderwijsleergesprek. Ik hoop dat de leerlingen het leuk vinden maar de reacties waren tot hier toe toch altijd heel positief. Mijn mentor zag mij vandaag op school en begon me spontaan te kussen en te omhelzen, wat een schatje!
Na de uitwerking van dat projectje, wat enige tijd in beslag nam want 12 actieve werkvormen doe je niet zomaar op 1 dag, heb ik mij volledig op het portfolio van de basiscompetenties gestort. Ook dit krijgt stilaan vorm en nu wordt het eens hoog tijd om terug stagelessen te geven. Ik miste mijn schooltje veel te erg en daarom ben ik hen vandaag een bezoekje gaan brengen. Iedereen was super blij om mij te zien en daarom heb ik besloten om nog enkele weken stage te lopen. Ik denk dat ik nog ongeveer 2,5 weken stage ga lopen zodat mijn urenaantal op (ongeveer!) 110 uur stage komt. Ik wil heel graag terugblikken op een internationalisering waarbij ik mij ten volle heb gegeven en waarop ik heel fier kan zijn. Wat ga ik dus nog allemaal doen? Ik ga voornamelijk nog stage lopen in de MULO school en ik ga nog 130 repetities (toetsen) verbeteren voor mijn mentor, lief he? Ik denk dat ik nu genoeg hooi op mijn vork genomen heb om de laatste dagen toe te komen en mij ten volle te kunnen bewijzen want daarvoor zijn we toch naar hier gekomen?
Nog 3 weken een half en we zijn alweer thuis. De tijd gaat snel… Als ik thuis kom ga ik jullie overspoelen met verhalen en met foto’s. Be prepared! Ik beloof jullie dat ik nog ga proberen om foto's op mijn blog te zetten maar ons internet is zo traag dat het uploaden niet fantastisch verloopt. Maar ik heb nu nog een uurtje tijd en ik ga het nu eens goed bekijken en hopelijk heb ik straks resultaat. Anders horen jullie zeker nog van mij!
Vele lieve groetjes en brassas (knuffels)
Lisse
donderdag 3 mei 2012
Lisse versus schooltaken
Beste blogvolgers
Eerst en vooral wil ik jullie verklappen dat ik ga proberen om enkele nieuwe foto’s op mijn blog te zetten. Nu ben ik geen krak in informatica, zoals velen onder jullie wel zullen weten, dus ik ga er binnenkort mijn hoofd nog eens over breken hoe ik de nieuwe foto’s erbij kan plaatsen (diavoorstelling). Ik ga hiervoor mijn uiterste best doen want door de slechte internetverbinding is dit niet vanzelfsprekend als je weet dat ik soms meer dan 5 minuten moet wachten tot er een foto tevoorschijn komt.
Vorige week donderdag en vrijdag heb ik nog genoten van het bezoek van mijn vriendje Toon. Hij is voor 3 weken naar Suriname gekomen en we hebben de tijd van ons leven gehad. We hebben heel wat plaatsen van Suriname bezocht en goedgekeurd! Suriname moet het inderdaad van zijn natuur hebben want de stad Paramaribo heb je op 1, 2, 3 gezien. De natuur hier is prachtig. Vooral de dieren fascineren mij het meest maar dat zal je wel al kunnen denken hebben. De dieren die ik gezien heb, waren een voor een schatjes: aapjes, ara’s, papegaai, kapibara, slang, vogelspin, kaaimannen, neusbeertjes,…
Zaterdag is Toon naar huis vertrokken en was het weer “back to reality”. Ik ben onmiddellijk op mijn schoolwerk gevlogen en het resultaat mag er best zijn. Mijn leesopdracht van RZL heb ik volledig afgewerkt en ook mijn eigen projectje: “Actieve werkvormen aardrijkskunde”, is afgewerkt sinds vandaag. Ik zal hier eens iets meer over vertellen…
Mijn mentor heeft mij de vraag gesteld of ik enkele leuke opdrachtjes wou uitwerken die ze kon gebruiken ter herhaling van haar lessen. Toen ik “ja” had geantwoord, kreeg ik 12 werkbundeltjes mee naar huis waar ik actieve werkvormen voor mocht ontwikkelen. Ik heb kruiswoordraadsels, stellingenspelletjes, taboewoordenspellen, woordzoekers, verbindingsoefeningen en nog veel meer opdrachtjes gemaakt. Het projectje is wel leuk omdat ik op deze manier toch iets achterlaat van mezelf. De werkvormen gaat mijn mentor in de toekomst gebruiken dus er blijft een stukje Lisse Van der Meiren in Suriname. Ik ben blij dat ik mijn stageschool deze opdrachten kan geven omdat het toch voor een meerwaarde zorgt.
Nu ik klaar ben met deze twee taken is het de bedoeling dat ik mij richt op mijn basiscompetenties en mijn innoverend project. Daar ga ik mij de komende weken mee bezig houden. Dus dat komt wel slim. Ik heb mijn eigen voorgenomen dat ALLES afgewerkt moet zijn in Suriname zodat ik niet thuis nog voor verrassingen kom te staan. Als ik thuis kom op 6 juni wil ik eerst mijn familie en vrienden terug zien en als dat gepasseerd is, ga ik onmiddellijk naar de kapper want mijn haar groeit hier super hard en ik lijk wel een bosaap!
Wat ga ik de volgende weken doen? Taken, taken, taken en nog eens taken. Als er een taak afgewerkt is, krijg je zo’n leuk gevoel van opluchting. Dat is waar we het voor doen, toch?
Liefs
Lisse
Eerst en vooral wil ik jullie verklappen dat ik ga proberen om enkele nieuwe foto’s op mijn blog te zetten. Nu ben ik geen krak in informatica, zoals velen onder jullie wel zullen weten, dus ik ga er binnenkort mijn hoofd nog eens over breken hoe ik de nieuwe foto’s erbij kan plaatsen (diavoorstelling). Ik ga hiervoor mijn uiterste best doen want door de slechte internetverbinding is dit niet vanzelfsprekend als je weet dat ik soms meer dan 5 minuten moet wachten tot er een foto tevoorschijn komt.
Vorige week donderdag en vrijdag heb ik nog genoten van het bezoek van mijn vriendje Toon. Hij is voor 3 weken naar Suriname gekomen en we hebben de tijd van ons leven gehad. We hebben heel wat plaatsen van Suriname bezocht en goedgekeurd! Suriname moet het inderdaad van zijn natuur hebben want de stad Paramaribo heb je op 1, 2, 3 gezien. De natuur hier is prachtig. Vooral de dieren fascineren mij het meest maar dat zal je wel al kunnen denken hebben. De dieren die ik gezien heb, waren een voor een schatjes: aapjes, ara’s, papegaai, kapibara, slang, vogelspin, kaaimannen, neusbeertjes,…
Zaterdag is Toon naar huis vertrokken en was het weer “back to reality”. Ik ben onmiddellijk op mijn schoolwerk gevlogen en het resultaat mag er best zijn. Mijn leesopdracht van RZL heb ik volledig afgewerkt en ook mijn eigen projectje: “Actieve werkvormen aardrijkskunde”, is afgewerkt sinds vandaag. Ik zal hier eens iets meer over vertellen…
Mijn mentor heeft mij de vraag gesteld of ik enkele leuke opdrachtjes wou uitwerken die ze kon gebruiken ter herhaling van haar lessen. Toen ik “ja” had geantwoord, kreeg ik 12 werkbundeltjes mee naar huis waar ik actieve werkvormen voor mocht ontwikkelen. Ik heb kruiswoordraadsels, stellingenspelletjes, taboewoordenspellen, woordzoekers, verbindingsoefeningen en nog veel meer opdrachtjes gemaakt. Het projectje is wel leuk omdat ik op deze manier toch iets achterlaat van mezelf. De werkvormen gaat mijn mentor in de toekomst gebruiken dus er blijft een stukje Lisse Van der Meiren in Suriname. Ik ben blij dat ik mijn stageschool deze opdrachten kan geven omdat het toch voor een meerwaarde zorgt.
Nu ik klaar ben met deze twee taken is het de bedoeling dat ik mij richt op mijn basiscompetenties en mijn innoverend project. Daar ga ik mij de komende weken mee bezig houden. Dus dat komt wel slim. Ik heb mijn eigen voorgenomen dat ALLES afgewerkt moet zijn in Suriname zodat ik niet thuis nog voor verrassingen kom te staan. Als ik thuis kom op 6 juni wil ik eerst mijn familie en vrienden terug zien en als dat gepasseerd is, ga ik onmiddellijk naar de kapper want mijn haar groeit hier super hard en ik lijk wel een bosaap!
Wat ga ik de volgende weken doen? Taken, taken, taken en nog eens taken. Als er een taak afgewerkt is, krijg je zo’n leuk gevoel van opluchting. Dat is waar we het voor doen, toch?
Liefs
Lisse
donderdag 26 april 2012
Een dol-fijne week!
Beste blogvolgers
Sorry voor het lange wachten maar ik heb het de laatste week al heel druk gehad. Suriname verkennen is dan ook niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. De uitstapjes waren al goed op tijd gepland en zo ook waren we telkens op post om te vertrekken naar één van de mooiste plekjes op aarde.
Op maandag 16 april ben ik met Toon naar mijn stageschool geweest om bijles te geven aan mijn mentor. Ze heeft mij de vraag gesteld om allerlei actieve werkvormen uit te werken voor haar zodat ze haar lessen op een aangenamere manier kan geven door de leerlingen te prikkelen. Ik heb natuurlijk onmiddellijk ingestemd en ga dit met veel plezier voor mijn mentor maken. Voor 16 werkbundeltjes ga ik allerlei werkvormen uitwerken die ervoor zorgen dat de aardrijkskunde op een leuke manier overgebracht kan worden zoals bijvoorbeeld door een kruiswoordraadsel, taboewoordenspel, stellingenspel,… Omdat ik hier veel tijd aan ga besteden, mag ik dit als een project beschouwen en ik ga het de volgende naam geven: “Project aardrijkskunde actieve werkvormen” origineel, toch? Later die dag zijn we gaan zwemmen in een hotel omdat het super warm was en het eigenlijk niet meer draagbaar was. Een gezellig plonsje in een mooi zwembad deed dus deugd! In de avonduren hebben we onze rugzakken gemaakt om op uitstap te kunnen vertrekken naar Berg en Dal.
Op dinsdag 17 april ben ik samen met Jennifer, Stijn en Toon naar Berg en Dal geweest. Super zalig was dat daar. Op meterslange kabelbanen de Surinamerivier overvliegen. Je kan het je niet leuker voorstellen. Het gaf me niet bepaald een Kick maar het was wel een heel fijn gevoel om nooit meer te vergeten. ’s Avonds mochten we terug onze rugzakken maken om de volgende dag te vertrekken naar Anaula, wat een topuitstap bleek te zijn!
Woensdag 18 april zijn we voor 3 dagen Anaula gaan bezoeken. Ik kan het niet beter beschrijven dan met de volgende woorden: “Slapen in een hutje aan de oever van de Surinamerivier waar de kaaimannen voorbijzwemmen, de aapjes over het hutje klimmen en de Ara’s gezellig rondwandelen.” Dit is een korte samenvatting van wat we daar gezien hebben. Dan zwijg ik nog over de lekkere cocktails die we gedronken hebben aan het mooie zwembad. Deze meerdaagse uitstap was zeker de moeite waard omdat we in contact zijn gekomen met een plaatselijk dorpje: New Aurora. Ik vond het schrijnend om te zien hoe mensen in zo’n klein hutje zonder elektriciteit konden leven. Ik heb veel respect voor deze mensen dat ze met zo weinig levensmiddelen gelukkig kunnen zijn. Teruggekomen van Anaula zijn we rechtstreeks in ons bed beland omdat we stikkapot waren.
Zondag zijn mijn mama en papa geland op Surinaamse bodem. Na een hartelijk ontvangst hebben we hen naar hun hotel begeleid waar we nog iets gedronken hebben. Na een goede nachtrust zijn we hen maandag gaan bezoeken in het hotel. We hebben in de voormiddag zalig gezwommen en gespeeld in het zwembad. In de namiddag zijn we vertrokken voor de leukste uitstap ooit. We gingen dolfijnen en kaaimannen spotten in de rivier. De dolfijnen spotten was leuk maar gaf me nu niet een “wauw gevoel”. De kaaimannen daarentegen… Woorden schieten mij te kort om te beschrijven hoe leuk deze uitstap was. Met 4 in een veel te klein bootje kaaimannen spotten in een zwamp in het pikdonker. Kan je het je nog spannender voorstellen? We hebben in totaal 2 kaaimannen gevangen. Toen de eerste kaaiman gevangen werd, vroeg Toon: “Waar ga je hem nu insteken?”, omdat hij nergens een emmer zag staan. “Ik ga die nergens insteken. Je gaat hem vasthouden.” Zo gezegd, zo gedaan. Toon heeft gedurende een halfuur rondgevaren met een kaaiman in zijn handen. Ook een tweede kaaiman werd gevangen en deze keer moest de papa er aan geloven. Mama zat met schrik in het bootje en wou er absoluut uit! Ze was zo bang dat ze continu “ho ho ho ho” zei. Hierdoor heeft ze 3 muggen ingeslikt. Handig hoor, je mama meenemen op uitstap dan krijg je geen muggenbeten meer! Na de boottocht zijn we met z’n allen op de foto gegaan met onze vangst en zo was onze dag afgesloten. In het hotel hebben we nog lekker nagepraat over onze bevindingen en dan zijn we allemaal zoals een blok in slaap gevallen.
Dinsdag zijn we gaan shoppen. Mijn mama en ik waren volledig in euforie door de vele schoenenwinkels. We hebben ons dan ook enkele paren aangeschaft. De jongens daarentegen zaten rustig op een bankje wat te praten terwijl wij ongeveer 40 paar schoenen hebben gepast. We waanden ons in het mekka! ’s Avonds zijn we gaan eten in Zus en Zo en zo hebben we de winkeldag afgesloten.
Gisteren zijn we mijn mama haar verjaardag gaan vieren in Santigron. Dit is een marrondorpje aan de Saramaccarivier. Ik had voor een taart gezorgd om haar te verrassen. Toen we deze wouden presenteren kwam ineens de gids tevoorschijn met zijn gitaar en hebben we met z’n allen een liedje gezongen. De mama was er duidelijk van aangedaan en ik hoop dat ik (samen met Suzy) voor een leuke verrassing heb kunnen zorgen. Hopelijk is het een verjaardag om nooit meer te vergeten.
Goed, ik ga jullie laten want ik ga voor één nachtje op hotel. De mama en papa zijn naar Galibi vertrokken voor 2 dagen waardoor wij hun hotelkamer overnemen voor één nacht. Een zalig bed met goede matras, warme douche en tv zullen mij precies wel eens deugd doen. Het is een mooie afsluiter voor Toon en mij om onze rondreis in Suriname af te sluiten want jammer genoeg vertrekt hij zaterdag naar huis. Daarna ga ik mij volledig op mijn schoolwerk storten zodat alles afgewerkt is vooraleer ik naar België terugkeer.
Hopelijk hebben jullie genoten van mijn blogbericht want ik probeer alles zo goed mogelijk te beschrijven zodat jullie er toch ook een beetje van meegenieten.
Lieve groeten
Lisse (en van Toon ook een beetje groetjes)
Sorry voor het lange wachten maar ik heb het de laatste week al heel druk gehad. Suriname verkennen is dan ook niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. De uitstapjes waren al goed op tijd gepland en zo ook waren we telkens op post om te vertrekken naar één van de mooiste plekjes op aarde.
Op maandag 16 april ben ik met Toon naar mijn stageschool geweest om bijles te geven aan mijn mentor. Ze heeft mij de vraag gesteld om allerlei actieve werkvormen uit te werken voor haar zodat ze haar lessen op een aangenamere manier kan geven door de leerlingen te prikkelen. Ik heb natuurlijk onmiddellijk ingestemd en ga dit met veel plezier voor mijn mentor maken. Voor 16 werkbundeltjes ga ik allerlei werkvormen uitwerken die ervoor zorgen dat de aardrijkskunde op een leuke manier overgebracht kan worden zoals bijvoorbeeld door een kruiswoordraadsel, taboewoordenspel, stellingenspel,… Omdat ik hier veel tijd aan ga besteden, mag ik dit als een project beschouwen en ik ga het de volgende naam geven: “Project aardrijkskunde actieve werkvormen” origineel, toch? Later die dag zijn we gaan zwemmen in een hotel omdat het super warm was en het eigenlijk niet meer draagbaar was. Een gezellig plonsje in een mooi zwembad deed dus deugd! In de avonduren hebben we onze rugzakken gemaakt om op uitstap te kunnen vertrekken naar Berg en Dal.
Op dinsdag 17 april ben ik samen met Jennifer, Stijn en Toon naar Berg en Dal geweest. Super zalig was dat daar. Op meterslange kabelbanen de Surinamerivier overvliegen. Je kan het je niet leuker voorstellen. Het gaf me niet bepaald een Kick maar het was wel een heel fijn gevoel om nooit meer te vergeten. ’s Avonds mochten we terug onze rugzakken maken om de volgende dag te vertrekken naar Anaula, wat een topuitstap bleek te zijn!
Woensdag 18 april zijn we voor 3 dagen Anaula gaan bezoeken. Ik kan het niet beter beschrijven dan met de volgende woorden: “Slapen in een hutje aan de oever van de Surinamerivier waar de kaaimannen voorbijzwemmen, de aapjes over het hutje klimmen en de Ara’s gezellig rondwandelen.” Dit is een korte samenvatting van wat we daar gezien hebben. Dan zwijg ik nog over de lekkere cocktails die we gedronken hebben aan het mooie zwembad. Deze meerdaagse uitstap was zeker de moeite waard omdat we in contact zijn gekomen met een plaatselijk dorpje: New Aurora. Ik vond het schrijnend om te zien hoe mensen in zo’n klein hutje zonder elektriciteit konden leven. Ik heb veel respect voor deze mensen dat ze met zo weinig levensmiddelen gelukkig kunnen zijn. Teruggekomen van Anaula zijn we rechtstreeks in ons bed beland omdat we stikkapot waren.
Zondag zijn mijn mama en papa geland op Surinaamse bodem. Na een hartelijk ontvangst hebben we hen naar hun hotel begeleid waar we nog iets gedronken hebben. Na een goede nachtrust zijn we hen maandag gaan bezoeken in het hotel. We hebben in de voormiddag zalig gezwommen en gespeeld in het zwembad. In de namiddag zijn we vertrokken voor de leukste uitstap ooit. We gingen dolfijnen en kaaimannen spotten in de rivier. De dolfijnen spotten was leuk maar gaf me nu niet een “wauw gevoel”. De kaaimannen daarentegen… Woorden schieten mij te kort om te beschrijven hoe leuk deze uitstap was. Met 4 in een veel te klein bootje kaaimannen spotten in een zwamp in het pikdonker. Kan je het je nog spannender voorstellen? We hebben in totaal 2 kaaimannen gevangen. Toen de eerste kaaiman gevangen werd, vroeg Toon: “Waar ga je hem nu insteken?”, omdat hij nergens een emmer zag staan. “Ik ga die nergens insteken. Je gaat hem vasthouden.” Zo gezegd, zo gedaan. Toon heeft gedurende een halfuur rondgevaren met een kaaiman in zijn handen. Ook een tweede kaaiman werd gevangen en deze keer moest de papa er aan geloven. Mama zat met schrik in het bootje en wou er absoluut uit! Ze was zo bang dat ze continu “ho ho ho ho” zei. Hierdoor heeft ze 3 muggen ingeslikt. Handig hoor, je mama meenemen op uitstap dan krijg je geen muggenbeten meer! Na de boottocht zijn we met z’n allen op de foto gegaan met onze vangst en zo was onze dag afgesloten. In het hotel hebben we nog lekker nagepraat over onze bevindingen en dan zijn we allemaal zoals een blok in slaap gevallen.
Dinsdag zijn we gaan shoppen. Mijn mama en ik waren volledig in euforie door de vele schoenenwinkels. We hebben ons dan ook enkele paren aangeschaft. De jongens daarentegen zaten rustig op een bankje wat te praten terwijl wij ongeveer 40 paar schoenen hebben gepast. We waanden ons in het mekka! ’s Avonds zijn we gaan eten in Zus en Zo en zo hebben we de winkeldag afgesloten.
Gisteren zijn we mijn mama haar verjaardag gaan vieren in Santigron. Dit is een marrondorpje aan de Saramaccarivier. Ik had voor een taart gezorgd om haar te verrassen. Toen we deze wouden presenteren kwam ineens de gids tevoorschijn met zijn gitaar en hebben we met z’n allen een liedje gezongen. De mama was er duidelijk van aangedaan en ik hoop dat ik (samen met Suzy) voor een leuke verrassing heb kunnen zorgen. Hopelijk is het een verjaardag om nooit meer te vergeten.
Goed, ik ga jullie laten want ik ga voor één nachtje op hotel. De mama en papa zijn naar Galibi vertrokken voor 2 dagen waardoor wij hun hotelkamer overnemen voor één nacht. Een zalig bed met goede matras, warme douche en tv zullen mij precies wel eens deugd doen. Het is een mooie afsluiter voor Toon en mij om onze rondreis in Suriname af te sluiten want jammer genoeg vertrekt hij zaterdag naar huis. Daarna ga ik mij volledig op mijn schoolwerk storten zodat alles afgewerkt is vooraleer ik naar België terugkeer.
Hopelijk hebben jullie genoten van mijn blogbericht want ik probeer alles zo goed mogelijk te beschrijven zodat jullie er toch ook een beetje van meegenieten.
Lieve groeten
Lisse (en van Toon ook een beetje groetjes)
Abonneren op:
Posts (Atom)