Samen leven doe je zo!

Beste blogvolgers

Naar het Holi Phagwa feest zijn we jammer genoeg niet kunnen gaan omdat we aan het wachten waren op een man uit Galibi. Op 12 en 13 april gaan we met z’n allen een bezoekje brengen aan de reuze zeeschildpadden. Zo ziet ons programma eruit: busreis naar Albina, boottocht naar Galibi, lekker zonnen, beetje eten, bezoekje brengen aan plaatselijk dorpje en de zoo (dieren lopen los, hell yeah!), terug beetje zonnen (kwestie van goed bruin te zien), boottocht naar schildpadden, slapen in een hangmat, terug opstaan, eten, boottocht naar Albina en busreisje naar huis. Een lange zin om te zeggen: “We gaan gewoon genieten van de natuur!”

Vrijdagavond zijn we met ons drietjes gaan eten in het beste restaurant (van horen zeggen) in Suriname, Zus en zo, is de naam.
Voor slechts €15 heb ik het volgende gegeten/gedronken: coctail, saté met gegrilde aardappeltjes, cola-ligt en appeltaart. Ik kan het hier anders wel gewoon worden om te eten tegen spotprijsjes!
Het was super lekker en ik heb genoten van ons avondje uit.

Zaterdag zijn we gaan helpen op de sportdag. Zoals ik reeds gezegd heb zijn er Nederlandse kinderen op bezoek voor het project: "Samen leven doe je zo". Deze kinderen blijven een week in Suriname en het hoofddoel van hun bezoek is kennis maken met de plaatselijke culturen en etniciteiten. Zaterdag was het de allereerste kennismaking tussen de Surinaamse gastgezinnen en Nederlandse leerlingen. Wij mochten daar natuurlijk bij zijn! De onderdirectrice was haar fototoestel vergeten en omdat ik dat van mij al onmiddellijk in de aanslag had, werd ik direct aangesteld als fotografe van dienst. Ik heb mijn taak dan ook heel serieus genomen en heb enkele leuke kiekjes gemaakt van de sportdag.

In de voormiddag was het de bedoeling dat de leerlingen elkaar leerden kennen door leuke spelletjes te spelen en in de namiddag zijn we met z’n allen gaan zwemmen in het zwembad Parima. De Nederlandse school had het hele complex afgehuurd dus konden we lekker, zonder pottekijkers, een plonsje maken in het water. Graag vermeld ik erbij dat het zalig weer is hier in Suriname! Elke dag een zonnetje dat je wakker maakt en een temperatuurtje waarbij je niet meer denkt: “Ik zal maar een truitje meedoen”, maar waarbij je denkt: “Waar is mijn topje en zonnebril gebleven?” Ik wil jullie zeker niet jaloers maken maar het bruine kleurtje begint stilletjes aan toch te komen. Mijn mentor verschoot zelfs toen ze mij vandaag tegenkwam op school. Het is een schatje die mevrouw Revales!

Zaterdagavond zijn we een stapje in de wereld gaan zetten. We hebben enkele aardige Amerikaanse jongens ontmoet die met ons naar de studentenavond geweest zijn. Lachen, zingen, dansen en plezier maken zijn de kernwoorden van ons avondje uit. Het was een hele ervaring om met 10 in een autootje voor maximum 5 personen te zitten. Ik voelde me net een sardientje in blik maar ik heb mij wel kostelijk geamuseerd tijdens ons autoreisje en al zeker omdat er verschillende dingen lawaai aan het maken waren en we dachten dat we elk moment platte band zouden krijgen. Dank u God dat u ons dit bespaard hebt!

Zondag zijn we onze fietsen gaan verlengen omdat we hier al 1 maand zijn. Omdat ik super sportief ben in Suriname, kon ik mijn fiets natuurlijk niet missen en ben ik hem gaan verlengen. Stefanie en Emily zijn gaan zwemmen maar ik had nog enkele lesvoorbereidingen te maken waardoor ik braaf naar huis ben gefietst om verder te werken voor school. Voorbeeldig he?

Vandaag ben ik eerst naar school gegaan (vrije dag!) om het project mee te begeleiden. De leerlingen begonnen de schooldag met een vlaggengroet. Wanneer de Surinaamse vlag naar boven werd geheven, zongen de Surinaamse leerlingen het volkslied en hetzelfde gebeurde met de Nederlandse vlag. Ik stond versteld van hoe goed de leerlingen hun volkslied kenden. Ik ken dat van ons ook wel maar dat is dan met een ezel in het refrein? Misschien toch maar eens de juiste versie opzoeken. Na de vlaggengroet kregen de leerlingen van Nederland een voorstelling over de verschillende religies in Suriname. Dit was ook belangrijke informatie voor ons omdat wij een opdracht voor RZL moeten maken waarbij we de verschillende godsdiensten hier in Suriname moeten bespreken. Ik heb mij oren goed opengezet en heb heel veel nieuwe informatie gekregen. Daarna zijn Emily en ik naar de vreemdelingendienst gefietst om mijn visum te laten verlengen en praise the lord, het is gelukt! We mogen zonder problemen tot 5 juni blijven en we hoeven nooit meer naar de vreemdelingendienst te gaan.

Overmorgen komt Suzyke mijn taart brengen voor mijn verjaardag. Het gaat een verrassing worden, heeft ze mij beloofd. Ik ben eens benieuwd naar mijn "taartje" met afmetingen 60cm op 30cm waarmee ik het lerarenteam op de stageschool ga verwennen.

Ik kan het spreekwoord: “Na regen komt zonneschijn” alleen maar beamen. Na regen (letterlijk) schijnt de zon hier volle bak en ook met het visum is alles in orde gekomen.

Lieve groetjes en kusjes
Lisse