Welkom op mijn blog.
Mijn naam is Lisse en ik ben een laatstejaars studente aan de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven.
Tijdens de periode van 12 februari 2012 tot en met 5 juni 2012 verblijf ik in het prachtige Suriname voor mijn buitenlandse stage te vervolledigen.
Ik hoop jullie tijdens deze periode te plezieren met mijn verhalen. Nyanprei (Geniet ervan in het Sranan Tongo's)!

zaterdag 17 maart 2012

Sweet 21

Beste blogvolgers

Ik ga nogmaals kort mijn weekje omschrijven zodat ik jullie up-to-date kan houden. Dinsdag ben ik les gaan geven en in de namiddag heb ik mij bezig gehouden met 140 toetsjes over zwampen en ritsen te verbeteren. Een hele karwei, ik kan het woord zwamp niet meer horen of zien.

Suzy is mij iets later komen oppikken om een tour door de stad te houden en om enkele leuke restaurantjes te gaan bekijken. Daarna heeft ze mij meegenomen naar haar thuis om enkele fotootjes te bekijken van tripjes naar het binnenland. Het was een hele gezellige middag met ons tweetjes.
Diezelfde avond ben ik huiswerkbegeleiding gaan geven in het Christoforus internaat waar ik mijn beste skills English mocht bovenhalen. Er was een meisje dat problemen had met Engels en ik heb haar zo goed mogelijk proberen helpen. Ik had eerder de indruk dat ze wou dat ik haar huiswerk zou maken maar die vlieger ging niet op. Ik had haar aan het werk gezet en wanneer ik enkele minuutjes later eens polshoogte nemen wat ze aan het doen was, was ze al met iets anders bezig. Nu ja, dan moeten ze het spijtig genoeg zelf weten en dan is mijn hulp ook overbodig natuurlijk.
Deze keer zijn we met de fiets naar het internaat gereden omdat de taxi ons een beetje te duur uitkwam. Na een sportieve tocht naar huis ben ik dan moe maar voldaan in mijn bedje gekropen.

Woensdag ben ik gaan lesgeven en is Suzy in de avond mijn taartje komen brengen voor mijn verjaardag. Een waar pareltje was die taart! Zo een grote, mooie en lekkere taart had ik nog nooit in mijn leven gezien! Elk uur heb ik afgeteld tot de belangrijkste dag van het jaar aanbrak…

En op donderdag 15 maart 2012 was die dag dan eindelijk aangebroken. Mijn 21e verjaardag hier in het mooie Suriname. Niet wetende wat me allemaal te doen stond, ben ik opgestaan en heb ik mij mooi gemaakt omdat het die dag culturele dag op school was. De Nederlandse gasten gingen ons verlaten en er was een slotfeest voorzien. De leerlingen hadden allerlei acts in elkaar gestoken: dans, zang, drama, modeshow en nog zoveel meer. En dat allemaal voor mijn verjaardag! Neen , dat is maar een mopje maar het was dan toch goed meegenomen. Op het einde van het feest schrok ik me dood. De presentatrice zei: “Er is vandaag een jarige in ons gezelschap.” Hoe stom ik kon zijn, keek ik kort rond en dacht ik: “Och, wie is er nog jarig vandaag?” Maar zoals je al vermoedde hadden ze het wel degelijk op mij. Ik ben op het podium geroepen en iedereen heeft tezamen een liedje gezongen voor mij. Schuddend kwam ik dat podium terug af en kreeg ik nog een cadeautje van mijn stageschool. Ik dacht bij mezelf: “Mijn dag kan echt niet meer stuk!” maar dan was ik nog niet naar Palulu geweest.

In de namiddag mochten we met de Nederlandse en Surinaamse leerlingen mee naar Palulu. Dat is zo’n natuurpark waar je in een kreek kan zwemmen. Aangekomen dacht ik in de jungle beland te zijn geraakt. Zo’n mooi stukje natuur waar wij ons samen met onze leerlingen in mochten uitleven! Een leerling bood mij zijn hangmat aan en daar lag ik dan: chillend in de hangmat, mijn lievelingsmuziek in mijn oren en een goed boek in mijn handen. Wat moet een mens nog meer hebben om gelukkig te zijn? Buiten het feit dat ik mijn familie en mijn vrienden enorm hard gemist heb, heb ik toch één van de beste verjaardagen uit mijn leven meegemaakt. Dit maak je maar één keer mee hoor!

Vrijdag ben ik nog enkele lesjes gaan geven en dan kon het weekend aanbreken. Vandaag gingen we normaal gezien naar Colakreek, ook zo’n natuurpark met bruinkleurig water maar omdat het pijpenstelen regende, is het vandaag niet doorgegaan waardoor ik een heel kalm dagje erop heb zitten. Normaal gezien gaan we morgen wel naar Colakreek want zoals we echte die hards zijn, laten we ons niet kennen voor een regenbuitje meer of minder!

Ik wil enkele mensen bedanken op het einde van mijn blog. Ten eerste wil ik mijn ouders bedanken dat ik deze kans krijg, ik wil iedereen bedanken die mij steunt en ik wil ook iedereen bedanken voor de leuke verjaardag wensen. Tot slot zou ik graag een dankwoordje uitspreken naar mijn stageschool Mulo Kerklaan voor de fantastische tijd die we als samen gehad hebben en voor het warme ontvangst. En natuurlijk niet te vergeten voor de schitterende verjaardag.

Goed, ik ga slapen en dromen over mijn weg naar de volwassenheid. Hoe ik deze moet betreden weet ik nog niet goed maar zot zijn doet gelukkig geen zeer!

Slaapwel liefste bloggertjes

Liefs
Lisse

1 opmerking: