Welkom op mijn blog.
Mijn naam is Lisse en ik ben een laatstejaars studente aan de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven.
Tijdens de periode van 12 februari 2012 tot en met 5 juni 2012 verblijf ik in het prachtige Suriname voor mijn buitenlandse stage te vervolledigen.
Ik hoop jullie tijdens deze periode te plezieren met mijn verhalen. Nyanprei (Geniet ervan in het Sranan Tongo's)!

vrijdag 30 maart 2012

Final countdown

Beste blogvolgers

Ik heb jullie weer heel wat te vertellen hoor. Deze week kan ik beschrijven met 3 woorden: stage, winkelen en zwemmen. Het was een leuke week waar we heel actief zijn in geweest.

We zijn enkele keren gaan winkelen om nieuwe dingetjes te vinden en zo heb ik mij een nieuwe bikini gekocht. Een gele met zwarte hartjes. Romantisch he? Ik ben er alleszins heel blij mee.

Deze week heb ik heel veel les gegeven en heb ik ook heel vaak alleen gestaan omdat mijn mentor niet kwam opdagen. Ik voelde me een echte lerares en ik voelde me heel betrokken bij het team. We zijn onze schoolvoetbalploeg gaan aanmoedigen tijdens hun wedstrijd maar het mocht niet zijn. We zijn verloren met 4-2 maar toch hebben onze kids goed gespeeld! Ze hebben de strijd moeten opgeven tijdens de verlengingen dus dat wilt wel zeggen dat ze heel goed gespeeld hebben!

Ik heb deze week ook voor het eerst bonen klaargemaakt. Na een beetje opzoekwerk is het mij dan toch gelukt om een “eetbare” maaltijd op tafel te zetten. Mijn bonen waren nog iets te hard, mijn kip was krokant en de aardappelen waren perfect. Ik was fier op mijn creatie en zal hier beslist nog veel bijleren.

De stage zit er bijna op. Om heel eerlijk te zijn vind ik het enorm jammer omdat ik mij echt thuis voel op de school. De leerlingen beschouwen mij als een volwaardige leerkracht en de leerkrachten op school zijn super lief. Ze hebben allemaal een heel groot hart en in mijn hart zullen ze altijd zitten. Zo’n leuk lerarenteam ga ik nergens meer tegenkomen vrees ik. We worden altijd uitgenodigd bij elke uitstap en als ik met een persoonlijk probleem zit, zijn zij de eerste die mij een luisterend oor aanbieden. Ik ga het enorm hard missen en ik kijk er met een brede glimlach naar terug. Waarschijnlijk ga ik proberen om in mei nog een paar dagen stage te lopen omdat ik nu al weet dat ik er heimwee naar ga krijgen.

Ook de huiswerkbegeleiding in het internaat zit er op. We hebben 18 uur in totaal de leerlingen uit het binnenland gaan begeleiden bij hun huiswerk. Ik hoop dat ze er iets van opgestoken hebben. Het was moeilijk om in de leefwereld van de leerlingen te treden omdat ze heel afstandelijk deden in het begin. Op het einde heb ik een nauwe band gecreƫerd met enkele meisjes. Ook hen ga ik stiekem toch een beetje missen.

Nu is het aftellen naar het bezoek. Zowel mijn vriendje als mijn ouders komen mij bezoeken en dat vind ik super tof! Samen het binnenland gaan verkennen is iets waar ik nooit van heb durven dromen. De uitstapjes zijn allemaal gepland en betaald dus laat de komende week maar snel vooruit gaan zodat ze hier snel zijn.

Weet je wat ik het mooie aan Suriname vind? Het feit dat alle culturen en godsdiensten hier zo nauw met elkaar samenleven. De moslims leven in harmonie met de hindoestanen en deze laatste groep zijn verwant met de Javanen. Iedereen leeft samen en er is geen sprake van discriminatie. Zo zou het overal moeten zijn en ik ben blij dat ik dit mag meemaken.

Lieve groetjes
Lisse

Geen opmerkingen:

Een reactie posten