Suriname dag 1 + 2

Beste blogvolgers

Eindelijk heb ik tijd gevonden om mijn blog aan te vullen. Het is nog een saaie en triestige blog maar daar hoop ik morgen verandering in te brengen.

Gisteren om 5 uur plaatselijke tijd zijn we aangekomen in het mooie Suriname. Het verschil in luchthavenuitrusting is aanzienwekkend ten opzichte van de luchthaven in Schiphol. De natuur is hier naar mijn mening enorm mooi en ik vind de palmbomen fantastisch. Het geeft je een soort vakantiegevoel maar daarvoor zijn we natuurlijk niet naar hier gekomen.
Over de vlucht kan ik alleen maar positief zijn. De vlucht verliep zeer vlot, we zijn zelfs vroeger aangekomen dan verwacht. Ook hebben we enorm veel eten gekregen, té veel zelfs en het personeel was heel vriendelijk.
Het grappigste aan de vlucht vond ik de meneer die naast Stefanie zat. Hij voelde zich niet zo goed en had last van slijmpjes. We kregen zo'n gezellig blauw dekentje waarmee we ons konden dekken en omdat deze meneer geen zakdoek bij de hand had... Ja, je hoort me al komen. Gebruikte hij gewoon het dekentje. Ik dacht dat ik het ging besterven. Ik vond het enerzijds enorm grappig maar wetende dat ik zo'n gezellig dekentje op mijn schoot had liggen, deed toch raar.

Aangekomen op de luchthaven werden we overrompeld door enthousiaste Surinamers die taxichauffeur waren. Dit is één van de meest voorkomende beroepen in Suriname trouwens. Onze chauffeur was een kwartiertje te laat omdat hij in de file stond maar dat was natuurlijk niet erg. Puffend en kuchend met die valiezen sleurend aangekomen aan de wagen en de rit kon beginnen. Het zou nog zo'n halfuurtje licht zijn dus konden we onze ogen nog eventjes de kost geven. Zoals ik reeds zei is de natuur hier heel mooi. Toen het donker werd, was ik toch een beetje stil. De vele negertjes, een onbekend land, de nieuwe geuren,... Wetende dat je eventjes het thuisfront hebt achtergelaten voor 4 maand deed toch enorm raar. Tot nu toe heb ik het nog een beetje moeilijk om heel eerlijk te zijn.
De nieuwe indrukken overvallen me meer dan verwacht maar ik ben zeer blij dat ik de kans krijg om in Suriname te mogen vertoeven.

Vandaag zijn we inkopen gaan doen. De chinese winkels hier verkopen werkelijk alles. Van Surinaamse melk tot Pringels chips en cola light. We hadden onze kar goed volgeladen en de mevrouw achter de toonbank was hiervoor zeker niet treurig.

Thuis gekomen zijn we beginnen poetsen en hebben we onze valiezen uitgeladen. Ineens kwam Lie (onze huisbazin trouwens) ons roepen dat we onmiddellijk naar het IOL moesten gaan. Dit is de universiteit van Paramaribo. Mevrouw Linda Rozenblad had ons een mailtje gestuurd maar deze mail is niet aangekomen waardoor we van niks wisten.
We kregen 5 minuten de tijd om ons klaar te maken. De taxichauffeur was er al na 2 minuten dus moesten we ons enorm haasten. Wetende dat je 3 deuren moet vastdraaien met 4 sloten en dat de chauffeur aan het claxoneren was, was op onze 2e dag een beetje stresserend.
We hebben kennis gemaakt met onze mentor en mijn mentor is een hele lieve mevrouw die bereid is om mij te helpen door bijvoorbeeld tips te geven.

's Avonds zijn we een fiets gaan huren. De mevrouw zei: "Als je fiets in panne is, kom je hem maar laten herstellen." Lisse Van der Meiren stapte op haar fiets en begon vol goede moed links te fietsen en na 5 minuten kon ze al terugkeren om haar fiets te laten repareren.

Nu ga ik afsluiten want ik denk dat deze informatie wel al zal volstaan. Ik ga mij aan de koude douche wagen en in mijn bedje kruipen.

Suriname, een land met zijn eigenheden en eigenaardigheden. Hier kom ik later op terug.

Liefs
Lisse