Suriname dag 6

Beste blogvolgers

Vandaag is het de 6e dag dat ik mij in het mooie Suriname mag bevinden. Deze ochtend ben ik naar goede gewoonte gaan observeren. Ik heb er al 12 observatielessen opzitten en er staan er mij nog 20 te wachten kwestie van een goed beeld te krijgen van het onderwijs hier.

Gisteren had ik problemen met mijn WORD. We mogen al van geluk spreken dat we een computer bij ons hebben en dat we internet hebben maar toch was ik in paniek omdat mijn proefversie van WORD vervallen was. Ik heb voor mijn vertrek een nieuwe laptop gekregen en had er geen rekening mee gehouden dat de versie ging vervallen. Net op het moment dat ik mijn planning moest doormailen sloeg het noodlot toe. Gelukkig heeft Toon alles opgelost en kan ik nu gewoon weer verder werken met mijn nieuwe WORD. Haleluja! Bedankt Toon je bent een held!

Wanneer in Suriname de schel gaat, (dit is de bel als jullie nog een paar keer mijn blogberichten lezen zullen jullie wel meezijn met het grappige taaltje van hier), steekt het niet op zo'n 5 minuutjes. De leerkrachten lopen nog een beetje rond op de speelplaats of gaan nog eventjes een telefoontje houden naar thuis. Dit is in Suriname allemaal geen probleem! Lekker leventje, toch?
Dat is ook één van de woordjes dat mijn mentor altijd gebruikt. Bij de eerste kennismaking was ze de leerstof aan het overlopen met mij en ineens vraagt ze: "Op 22 maart geef ik in de 3e klasse (3e middelbaar dus) een repetitie, toch?" Ik dacht bij mezelf: "Hoe kan ik dit nu in godsnaam weten?" maar het is hier de gewoonte om elke zin in vraagvorm te stellen... Toch?

Ik heb vandaag mijn allereerste eten gekocht op school. Een lekker broodje kip. Ik vond het heel lekker maar ik had toch een beetje last van mijn maag maar dat was al snel weg dus ik ga het de volgende keer gewoon terug kopen.
De conversatie met de verkoper verliep stroef. Na een tijdje begon hij mij gewoon uit te lachen omdat ik al 5x wablieft had gezegd. Eigenlijk wel grappig hoor.

Morgen gaan we op de geplande personeelsuitstap. In het begin ging mijn mentor niet mee maar ze heeft zich bedacht en gaat toch mee. Ik ben hier blij om omdat het een hele leuke mevrouw is en omdat ik haar wel beter wil leren kennen. Ik denk dat het een unieke ervaring gaat worden en dat het heel grappig zal zijn. Ik vind het super vriendelijk dat wij met open armen ontvangen werden en direct uitgenodigd werden om mee te gaan naar Leguanapark. Sommige scholen in België zouden hier beter een voorbeeld aan nemen ;).
Ik denk dat het een grappig zicht gaat zijn als we alle drie met onze blanke lichaampjes tussen die Surinaamse vrouwen gaan liggen. Van een contrast gesproken...

De les op de universiteit was de moeite om bij te wonen. In Suriname is het de gewoontje dat je werkvorm gebruikt voor 40 minuten les. Er is dus weinig sprake van variatie. De lesvoorbereidingen die de studenten hier gebruiken zijn bijna dezelfde als de lesvoorbereidingen die wij thuis gebruiken. Enig verschil is dat wij een apart bordschema moeten invullen en dat de studenten van hier dit niet moeten doen desondanks zij toch meer het bord gebruiken dan wij. Misschien iets innoverends voor de toekomst?
In Suriname is het ook belangrijk om tijdens je les alle belangrijke woorden duidelijk uit te leggen en te onderlijnen. Hier hamerde mijn mentor gisteren heel erg op!

Als ik lesgeef ga ik gebruik maken van het taboewoordenspel om nieuwe begrippen aan te leren. Ik ben eens benieuwd hoe de Surinaamse kinderen en mijn mentor hierop gaan reageren. Mijn mentor van het IOL vond het belangrijk dat ik zowel gebruik maakte van mijn eigen onderwijsstijl als de onderwijsstijl van Suriname. Hierover hou ik jullie natuurlijk op de hoogte!

Ik heb al meermaals geprobeerd om foto's op mijn blog toe te voegen maar omdat ik niet zo'n talent ben in ICT is mij dit nog niet gelukt. Als er iemand een idee heeft hoe ik dit moet doen mag je mij dit altijd laten weten! Alvast bedankt!

Vanmiddag zijn we naar palmenpark geweest. Suuuuuuuuuuuuuuuuuuuper mooi vond ik het daar. Meters hoge palmbomen die de natuur van Suriname lieten zien. We hoopten een aapje tegen te komen maar dat hebben we jammer genoeg niet gezien. We hebben wel een ander leuk diertje tegengekomen een soort salamander denk ik.

Daarna zijn we naar de uitgaansbuurt geweest en hebben we er onze eerste coctail gedronken. In Suriname kost een coctail maximum €2,5. Zalig toch?

Morgen gaan we op personeelsuitstap en zondag hoop ik ergens een nieuwe zonnebril te kunnen kopen want jawel ik ben er al in geslaagd de mijne kapot te krijgen en ik ben hier nog maar 6 dagen.

Slaapzacht België en tot morgen voor een nieuw verhaal over leguanapark!

Liefs
Lisse