Suriname dag 12

Beste blogvolgers

Vandaag heb ik voor de eerste keer lesgegeven hier in het mooie Suriname. En ik vond het in één woord SUPER! Deze ervaring ga ik maar één keer in mijn leven kunnen meemaken en daarom geniet ik er ook voor de volle 200% van. Op school voel ik mij echt thuis en besef ik waarvoor ik naar hier ben gekomen.

De eerste les over zwampen is dus een feit en het ging super goed. Ik voel mij helemaal in mijn nopjes. De leerlingen hingen figuurlijk (letterlijk zou een beetje raar zijn) aan mijn lippen. Ze waren zeer geboeid en wonder boven wonder waren ze stil!! Mijn afsprakenblad heeft dus zijn werk gedaan en de leerlingen maanden elkaar ertoe aan om de afspraken op te volgen. Afspraak 1 is bijvoorbeeld vinger opsteken en wanneer de leerlingen dit niet doen, doe ik mijn ogen toe, trek ik een raar gezicht en steek ik 1 vinger in de lucht. Zonder er al te veel woorden aan vuil te moeten maken, weten de leerlingen wel dat het mij niet zint dat ze aan het praten zijn. En mijn tactiek heeft zijn effect.

In de namiddag heb ik een lesje over ritsen gemaakt en heb ik een beetje met het thuisfront gepraat. Het besef krijgen dat je op meer dan 7000 kilometer van huis zit in een onbekend land, doet je toch wel eventjes stilstaan bij het feit dat ik in mijn twee handjes mag klappen van dankbaarheid. Niet iedereen krijgt zo’n kans waardoor ik besef ben dat ik wel een geluksvogel ben.

Daarnet zijn we onze eerste huiswerkbegeleiding gaan geven. Met weinig verwachtingen zijn we er naartoe gegaan en het viel veel beter mee dan verwacht. In het begin dacht ik bij mezelf: “Lisse, Lisse, Lisse waar ben je aan begonnen? Wat kan jij nu gaan doen in zo’n internaat met je vakken aardrijkskunde en biologie?” Maar ik merkte al snel dat er veel leerlingen problemen hadden met biologie waardoor ik op de behoeften van de leerlingen kon inspelen. De volgende elementen heb ik besproken met de leerlingen: Engels gedichtje ontleden aan de hand van metaforen (ja ja, ik heb meer in mijn mars dan je zelf zou denken), het gebit van de mens , de geboorte en de menstruatiecyclus. Ik vond het een super fijne ervaring en ik heb al enkele “afspraken” tegen de volgende huiswerkbegeleiding met mijn vaste leerlingetjes die problemen hebben met biologie.

De taxirit naar huis verliep zeer vlot tot wanneer we bijna ons appartement bereikt hadden. Ik zat, naar goede gewoonte, naast de chauffeur en de man stelde mij de vraag of hij eens iets mocht vragen. Natuurlijk mocht hij iets vragen, waarom niet! Hij zei dat hij nog iemand zocht om bij hem te komen wonen. Ik zei hem heel vriendelijk dat we al een logeerplaats hadden. Maar dat was niet wat hij bedoelde. Hij wou graag samenwonen met een vrouw die dan zijn vriendin is. Dat hebben we toch maar heel vriendelijk geweigerd. Ik hoop dat ik er deze nacht geen nachtmerries over ga hebben ;).

Ik kan ondertussen mijn lijstje over de eigenheden en (vooral!) de eigenaardigheden van Suriname aanvullen. Suriname is en blijft een super mooi land met hele lieve mensen waar er zoals overal in de wereld enkele rotte appels zitten. Maar op dit moment kan ik nog weinig negatiefs zeggen over Suriname.

Liefs
Lisse