Suriname dag 16 + 17

Beste blogvolgers

Vandaag was het een heel hectische, vermoeiende en een beetje een demotiverende dag. Ik zal jullie het eens in geuren en kleuren vertellen…
Gisteren gingen we terug naar de vreemdelingendienst om ons visum te laten verlengen zodat we hier zeker niet illegaal in het land zouden zijn. Daar aangekomen werd er ons onmiddellijk duidelijk gemaakt dat we snel een nieuw vliegtuigticket naar huis konden boeken omdat we hier geen verlenging kunnen krijgen. Mensen die naar Suriname reizen en hier voor meer dan 3 maanden willen blijven, dienen een machtiging tot kortverblijf aan te vragen. Omdat wij dit niet op voorhand wisten, hadden we dit natuurlijk ook niet gedaan en hebben we deze machtiging niet in onze handen. Men had ons gezegd dat we in Suriname zelf een verlenging van één maand konden krijgen (bovenop ons visum voor 3 maanden) dus eigenlijk ons hele verblijf legaal in het land zouden kunnen zijn. Nu hebben we het slechte nieuws gekregen dat dit niet meer mogelijk is en dat we dus in principe voor 12 mei het land moeten verlaten. We moeten dus een nieuw retourticket boeken zodat we op tijd het land buiten zijn. Omdat we niet van opgeven willen weten, gaan we morgen nogmaals inlichtingen winnen. We hebben vandaag nog naar de ambassade in Suriname gebeld en deze mevrouw heeft ons doorgestuurd naar buitenlandse zaken. Morgenvroeg gaan we buitenlandse zaken nogmaals bellen en vragen of we eens mogen langskomen. Héél misschien (waterkansje) kan het zijn dat we hier een extra visum kunnen kopen voor één maand zodat we wel in totaal 4 maanden in Suriname kunnen blijven maar ik wil wel de nadruk leggen op héél misschien. In het slechtste geval zijn we dus een maandje vroeger thuis. Normaal gezien gingen we de grens oversteken naar Frans-Guyana, om zo aan een nieuwe stempel te komen, maar dit is ons ten sterkste afgeraden waardoor we dit risico ook niet gaan nemen in een onbekend land.

Deze avond zijn we naar het Christoforusinternaat geweest voor de huiswerkbegeleiding. Vorige week donderdag had ik echt het gevoel dat ik een meerwaarde was en dat ik de kinderen echt kon helpen. Vandaag heb ik slechts één jongen mogen helpen en dat was met één woordje te verklaren en daarvoor kreeg ik dus 2 uur de tijd. Op 5 minuutjes had ik de jongen geholpen en de overige tijd heb ik toezicht gehouden. Ik heb wel een complimentje gekregen. Er zat een meisje aan een tafel en die riep mij of ik eventjes kon komen. Ze zei: “Mevrouw u bent echt heel mooi.” Wel schattig die kindjes hier ;) het streelt alleszins mijn ego.

Omdat ik niet wil dat jullie depri worden van mijn blog, ga ik ook iets positiefs vermelden. Ik heb deze ochtend lesgegeven en mijn mentor was heel enthousiast. Ook mijn beoordelingen zijn zeer goed en ze wilt alles wat ik maak overnemen om het later ook te kunnen gebruiken. Met mijn andere begeleidster had ik vandaag ook een gesprek en zij was ook heel positief en ze zei dat ik echt een meerwaarde voor de school kon betekenen en dat mevrouw Revales alles moest overnemen van mij zodat ze kon innoveren.

Morgenvroeg gaan we naar de dienst van buitenlandse zaken en gaan we ons verhaal nogmaals vertellen (ondertussen al voor de 5e of 6e keer?).

Ik hou jullie zeker op de hoogte!

Liefs
Lisse